✆ 603 603 892
Obecnie, podczas budowy domu, można zdecydować się na jedno z dwóch, dominujących rozwiązań. Pierwsze z nich, czyli ława fundamentowa, jest zdecydowanie popularniejsze i często określane jako tradycyjne. Ława ma postać horyzontalnej belki, wykonanej z betonu i dodatkowo wzmocnionej za pomocą zbrojenia stalowymi prętami. Dobranie odpowiednich wymiarów, rodzaju betonu oraz głębokości zakopania, zależna jest nie tylko od projektu domu, ale także takich kwestii jak:
Im dom stawiany jest na bardziej grząskim gruncie, tym ława i zawarte w niej zbrojenia muszą być masywniejsze. Ława ma zazwyczaj kształt prostokąta, a jej grubość waha się między sześćdziesięcioma a osiemdziesięcioma centymetrami. W miejscach gdzie w przyszłym budynku będą się znajdować ściany, stawia się tzw. ściany fundamentowe. Wykonuje je się zazwyczaj z jednego z dwóch rodzai bloczków, betonowych lub keramzytobetonowych. Betonowe bloczki charakteryzuje wysoka wytrzymałość i niewielka nasiąkliwość, ale słaba izolacja termiczna, która jest natomiast dominują cechą bloczków keramzytobetonowych. Ich słabością jest natomiast wytrzymałość i podatność na działanie wody.
Drugim sposobem stawiania fundamentów jest płyta fundamentowa. To rozwiązanie powstało pod koniec ubiegłego wieku, a w ostatnich latach nabrało na popularności. Główną cechą tego rozwiązania jest jego złożoność z kilku warstw oraz większa powierzchnia, niż w przypadku ławy fundamentowej. Przekłada się to na wyższy poziom nośność i zmniejszone ryzyko odkształceń. Na płytę fundamentową składają trzy warstwy:
W zależności od potrzeby warstwa izolacyjna i żelbetowa mogą być układane w różnej kolejności.
Grunt, na którym zostanie postawiony dom z fundamentem z płyty, potrzebuje wcześniejszego przygotowania. Przygotowania dotyczą tylko gruntów wysadzinowych (czyli takich, w których skład wchodzi ponad 10% cząsteczek o mniejszej średnicy niż 0,02 mm, np. torfy, gliny, iły), ponieważ na gruntach niewysadzinowych można od razu wylewać beton. Aby przygotować grunt, należy: